Recensie concert Trio Camadou
Chansonavond op 30-09-2023

Chansons….Welke Frankrijkganger heeft er geen nostalgische herinneringen aan? Je hoort ze niet alleen in Parijs, de bakermat, maar ook overal elders in het land, op markten, in salles de fêtes, in restaurants. Het chanson is het Franse levenslied en al minstens een eeuw cultureel erfgoed. Hartstocht, verdriet, angst, vreugde, liefde voor het land, joie de vivre, het wordt er allemaal in bezongen.

Het trio Camadou bestaande uit de Frans-Canadese Carole Marie Douce (zang), Dasha Beltiukova (dwarsfluit) en Hans van Gelderen (gitaar) bracht een gevarieerd programma van bekende en minder bekende chansons. Het trio liet ook enkele geslaagde eigen composities van de zangeres horen (Le bonheur, On cherche tous la même chose, le doux vent d’été) horen, die niet onderdeden voor de bekendere nummers.

Carole Marie introduceerde ieder nummer met een toelichting op de tekst. Zij deed dat met de charme van een Française, koket, verleidelijk en verrassend. Met haar soms wat hese stemgeluid ontroerde zij het publiek bij de vele weemoedige liederen, of bij zachte, zwoele teksten, terwijl zij ook de rauwe kant van andere chansons prachtig vertolkte. Dasha, de fluitiste, viel op door haar virtuoze speeltechniek, met verrassende trillers en fluisterzachte passages. Hans zorgde met zijn gitaar voor een uiterst betrouwbare en muzikale basis.

Begonnen werd met een aantal chansons geïnspireerd door de herfst: Les feuilles mortes, C’était septembre, La fleur du mal, Le vent d’automne. Bekende namen kwamen voorbij: Yves Montand, Juliette Gréco, Serge Gainsbourg, Henri Salvador. Daarna waren Josephine Baker (J’ai deux amours), Charles Aznavour (la mama) en Edith Piaf (Sous le ciel de Paris) aan de beurt.

Na de pauze leek het wel alsof de musici nog meer vrijheden namen in hun interpretaties. Het was duidelijk dat zij elkaar feilloos aanvoelden. De keuze viel toen op chansons van Charles Trenet (L’âme des poëtes disparus, La mer, Que reste-t-il de nos amours?), Jacques Brel (La chanson des vieux amants), en wederom Edith Piaf (Padam….padam , Paris s’éveille).

In een instrumentaal intermezzo toonden Dasha en Hans hun virtuositeit in een compositie van Astor Piazzola.

Het enthousiaste publiek vroeg uitdrukkelijk om een toegift. Dat werd La montagne van Jean Ferrat.

Vanwege de start van het seizoen werd het publiek na afloop getrakteerd op een glas Franse wijn (of eventueel iets anders naar keuze) waarbij heerlijke hapjes werden geserveerd.

Het was een zeer geslaagde avond, voor herhaling vatbaar.

Willem Boelhouwer

Fotogalerie van het concert
Foto’s: Kees Ave