Marion Schmitz werd geboren in Heemstede. Aanvankelijk werkte zij als operazangeres bij de Nederlandse Opera in Amsterdam, waar zij optrad als solist. Daarna studeerde ze sociale psychologie en werkte 25 jaar in de scholing en nascholing van huisartsen bij de Vrije Universiteit te Amsterdam. Marion begon al jong met schilderen en toen ze minder ging werken werd het schilderen steeds belangrijker. In de loop der jaren heeft ze zichzelf ontwikkeld door veel te schilderen en gericht workshops te volgen. De belangrijkste leraren waren: Xavier Swolffs (België), Jan Velthuis (Groningen), Ewa Karpinska (Frankrijk) voor landschap en aquarel, en de Enschedese stadsschilder Gooitzen de Jong voor modeltekenen.

Inspiratiebron
Vanaf 1990 woonde ze op een oude boerderij met bloemrijke tuin in het buitengebied van Rekken in de Achterhoek. Haar woonomgeving was een belangrijke inspiratiebron. Bloemen, landschap en koeien zag zij voortdurend om zich heen en deze leverden haar materiaal op. Kleurrijke, uitvergrote bloemen, weidse landschappen, vaak met waterspiegelingen erin, en expressieve koeienkoppen, in de wei of op stal, waren hiervan het resultaat.

Kleurenspel
Haar fascinatie ligt in het mengen van kleuren en het weergeven van het spel van het licht vooral met aquarelverf. Met een losse toets en het spel van de verf met het water, schildert zij de natuur om zich heen. Dat levert vaak impressionistisch getint werk op. Geboren vlakbij de zee, keert ze daar ook steeds weer terug: hier komen wadden- en zeegezichten uit voort.
Inspiratie en vaardigheden
De toelating tot het Aquarel-Instituut van België (AIB) heeft haar veel nieuwe inspiratie en vaardigheden opgeleverd. Ook gerichte stages in het buitenland dragen bij aan haar verdere ontwikkeling. Op die manier blijft haar werk in beweging en blijft zij zoeken naar nieuwe expressie mogelijkheden als aquarellist.

Nieuwe ontwikkelingen
Recentelijk heeft zij een nieuwe ontwikkeling doorgemaakt in de richting van abstract werken. Via de intense beleving van muziek en zang heeft zij nu de weg naar de abstracte verbeelding gevonden: met vloeiende vlakken en bewegende lijnen maakt zij de vertaling van de muziek naar het platte vlak. Ook contrasten tussen koele en warme kleuren spelen een belangrijke rol in de weergave van de sfeer en de dynamiek, die zij in de muziek ervaart. Dit heeft nu ook zijn invloed bij het schilderen van landschappen, die meer abstract geworden zijn. Sinds een paar jaar heeft Marion een nieuwe manier ontwikkeld voor het inlijsten van haar aquarellen. Traditioneel doet zij de aquarel met passe-partout in een lijst achter glas. Met de nieuwe methode plakt zij de op papier geschilderde en daarna gefixeerde aquarel, op gespannen doek. Het voordeel is dat er geen spiegelend glas meer nodig is en de aquarel zonder glas, kleurrijker overkomt.

Exposities
Marion Schmitz exposeert regelmatig in Twente en de Achterhoek, haar werk was ook in België vaak te zien. Kort geleden is zij verhuisd naar Ruurlo, waar zij actief betrokken is in de organisatie en ontwikkeling van de groep ‘Onze Kunstenaars’ bij Kunstkring Ruurlo.

Zie ook www.marionschmitz.exto.nl