Maurice Lammerts van Bueren studeerde aan het Conservatorium van Amsterdam bij de befaamde Jan Wijn. Voordat hij zich toelegde op de begeleiding van zangers was hij actief in diverse kamermuziekensembles. Als pianist van Trio Suleika (2001-2014) won hij onder meer de Kersjesprijs en de Vriendenkrans van het Concertgebouw. In 2024 begeleidde Maurice zangeres Karolina Hartman op de vleugel in onze Theaterzaal. Het was een heel mooi optreden. Ter afwisseling vertolkte hij ook enkele Mazurka’s van Chopin. Dat deed hij zo voortreffelijk dat we hem wel moesten vragen om voor een soloconcert terug te komen.

Geen componist heeft de piano zo diep doorgrond als Frédéric Chopin. Hij heeft zich niet gewaagd aan orkestwerk, noch aan strijkkwartet of opera. Alles wat hij te zeggen had deelde hij mee middels een uniek oeuvre dat vrijwel geheel aan de piano was gewijd. Vanmiddag zullen we een selectie horen uit zijn Nocturnes, dromerige stukken voor intieme zomeravonden. Toch komen af en toe ook onrustige nachten en zelfs nachtmerries voorbij. Het genre van de nocturne is niet “uitgevonden” door Chopin, maar door de Ier John Field, die daarmee in de jaren 1810 – 1830 groot succes had aan het Russische hof.

Ook Claude Debussy was voor het pianorepertoire een belangrijk componist. In zijn beginjaren stond hij nog onder invloed van Chopin en Fauré, maar rond 1890 had hij zijn eigen stijl gevonden. Hij geldt als ‘uitvinder’ van het muzikale impressionisme. Deze stijl klinkt duidelijk door in zijn twee bundels Préludes. Boek 1 werd gecomponeerd in 1910, boek 2 in 1911 – 12. Elke prélude heeft een titel, maar die titel staat aan het eind van het stuk, en niet zoals gebruikelijk aan het begin. Debussy wilde daarmee aangeven dat de muziek niet bedoeld is als beschrijving van een beeld. Vanmiddag gaan we luisteren naar de 12 préludes uit boek 1.

www.mauricelammertsvanbueren-pianist.com